എനിക്ക് കവിത എഴുതാൻ അറിയില്ല
കഥയുംഎങ്കിലും ഞാൻ മനുഷ്യരോട് സംസാരിക്കാറുണ്ട്
പാലുകാരൻ വെങ്കിടെഷിന്റെ
പ്രമേഹം വന്നു കാലു പഴുത്ത അച്ചനെക്കുറിച്ച്
ചോദിക്കാറുണ്ട്
തുപ്പുകാരി രേവമ്മയുടെ
കള്ള് കുടിയൻ ഭർത്താവിന്റെ
പഠിക്കാൻ പൊകാത്ത മകന്റെ
കഥകൾ കേൾക്കാറുണ്ട്
കാശുവാരി തിരിച്ചുപോകാമെന്നു കരുതി
കംപ്യുട്ടർ നഗരത്തിലെത്തി
ഒന്നുമാകാതെ
ഒരിക്കലും തിരിച്ചുപോകാനാകാതെ
ആരും കാണാതെ കരഞ്ഞു കണ്ണീരുതീർക്കുന്ന
ആസ്സംകാരൻ സെക്യൂരിറ്റിയോട്
ചിരിക്കാറുണ്ട്
ഏതു രാത്രിയിലും വിളിച്ചാൽ പാഞ്ഞെത്തുന്ന
ഓട്ടോക്കാരൻ രവിയണ്ണയുടെ
കാൻസർ വന്ന മകന്റെ
മരുന്ന് ചിലവുകൾ കേൾക്കാറുണ്ട്
വിൽക്കേണ്ടിവരുന്ന വീടിന്റെ വേവലാതിയും
അങ്ങിനെ കുറേ
കവിതകളും കഥകളും അറിയാത്ത ഒരു സമുഹത്തോട്
ചിലപ്പോഴെല്ലാം ഞാൻ സംസാരിക്കാറുണ്ട്
എനിക്ക് കവിത എഴുതാൻ അറിയില്ല
കഥയും
എങ്കിലും ഞാൻ മനുഷ്യരോട് സംസാരിക്കാറുണ്ട്